စဥ္းစားပါ

၁) တစ္ပါးသူဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲဆိုးေနပါေစ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ နာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့ပါေစ သူ႔ကို ခြင့္လြတ္တတ္ရမယ္။ လက္လြတ္တတ္ရမယ္။ ဒါမွ တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ကိုယ္ကရႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။

၂) ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္မွာ ဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ ထာဝရမဟုတ္ဘူးဆိုတာ နားလည္ထားရသလို စိတ္ပ်က္ အားငယ္ခ်ိန္မွာလည္း ဒီအားငယ္မႈေတြဟာ အျမဲတမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔ နားလည္ရမယ္။

၃) ဒီေန႔ရဲ႕ တစ္ဇြတ္ထိုးက မနက္ျဖန္အတြက္ ေနာင္တကို ျဖစ္ေစတယ္။



၄) စကားတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝကိုပ်က္စီးေစႏိုင္တယ္။ စကားအခြန္းတစ္ေထာင္သံုးမွ လူတစ္ေယာက္ကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားကို ခ်ိတ္ဆဲြထားပါ။

၅) ကိုယ့္ရဲ႕ အသိဥာဏ္ပညာၾကားမွာ စိတ္ၾကီးဝင္တဲ့ ေပါင္းျမက္ေတြ စိုက္ပ်ဳိးမထားပါနဲ႔။ ကုိယ့္ရဲ႕ မဝင့္ဝါတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ အသိဥာဏ္ေတြ မယုတ္ေလ်ာ့သြားေစနဲ႔။

၆) သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္တိုင္း ကိုယ့္အတြက္ ဘာေကာင္းက်ဳိးမွ မျဖစ္ေစဘူး။ သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္တိုင္း သူ႔ေအာင္ျမင္မႈေတြ ေလွ်ာ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။

၇) အခြင့္အေရးကို ဖန္တီးသူဟာ ထက္ျမက္သူ
အခြင့္အေရးကို ေစာင့္ေမွ်ာ္သူဟာ တံုးအသူ

၈) သူတစ္ပါးရဲ႕ အထင္အျမင္ကို အရင္နားေထာင္ပါ။
ကိုယ့္အယူအဆကို ထုတ္ေျပာဖို႔ မေလာပါနဲ႔။

၉) ပုလင္းခ်င္းအတူတူ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ပုလင္းထဲ အဆိပ္ေတြထည့္ရမွာလဲ?
ခံစားတတ္တဲ့ စိတ္ခ်င္းအတူတူ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ထဲ မေပ်ာ္ရႊင္တာေတြ ထည့္ရမွာလဲ?

၁ဝ) ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႐ိုးသားမႈရွိလာတဲ့အခါ ေလာကမွာ ဘယ္သူ႔မွ ကိုယ့္ကိုလိမ္ညာလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။

၁၁) သူတစ္ပါးကို ထိခိုက္နာက်င္မႈမ်ဳိးနဲ႔ ကိုယ့္အျပစ္၊ ကိုယ့္ဆိုးက်ဳိးကို ဖံုးကြယ္တတ္တဲ့လူေလာက္ ႐ွက္ဖို႔ေကာင္းတာ မ႐ွိဘူး။

၁၂) ေလာကမွာ ဘယ္ေတာ့မွ သြားပုပ္ေလလႊင့္ အေျပာမခံရတဲ့လူ မရွိသလို အျမဲတမ္း အခ်ီးက်ဴးခံေနရသူလည္း မရွိဘူး။ ကိုယ္စကားမ်ားရင္ အျပစ္ေျပာမယ္၊ ကိုယ္စကားနည္းရင္လည္း အျပစ္ေျပာမယ္၊ ကိုယ္စကားလံုးဝ မေျပာဘဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနရင္လည္း အျပစ္ေျပာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေလာကမွာ မေျပာမခံရတဲ့လူဆိုတာ မရွိဘူး။

၁၃) ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းဟာ မဟုတ္မမွန္ သြားပုပ္ေလလႊင့္ သတင္းေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေျဖျဖစ္တယ္။

၁၄) လူေတြက ကိုယ့္ကိုေၾကာက္တယ္ ဒါ ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္ဘူး။
လူေတြက ကိုယ့္ကိုႏွိမ္တယ္ ဒါ ရွက္စရာမဟုတ္ဘူး။

၁၅) တစ္ျခားသူက ကိုယ့္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္က တစ္ျခားသူရဲ႕ စကားကိုယူျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးေနတာ။